SALAH KAPRAH BENER ORA LUMRAH
Tembung "menek klapa" kuwi lumrah ana ing sesrawungan urip padinan. Sanadyan yen digagas kanthi tenanan lan setiti, tembung "menek klapa" kuwi sejatine ora patrap. Yen manut surasa lan patraping tembung "menek uwit klapa" luwih bener lan pener.
Nanging pancen, pakulinan golek gampange, luwih cepet tumancep ing pikiran, pangucap lan perilaku.
Apa maneh yen pakulinan kanggo golek gampange kuwi uwis dadi watak lan entuk pisungsung dening uwong pirang-pirang utawa warga masyarakat sing akeh-akehe ya mung ela-elu. Melua kepenak mung sethithik, kamangka pener kuwi sejatine luwih kepenak kanggo tembe ing buri lan saklawase.
"Nggodhog wedang" kuwi tuladha liyane. Kamangka tembung "wedang" kuwi ateges banyu kang wus mateng. Isa uga banyu mateng sing isih panas utawa kerep diarani jarang. Dadi yen ana tembung "jarang panas" kuwi ya uga salah kaprah. Tembung "banyu panas" sing kalah moncer tinimbang "jarang panas" pancen hambutuhake kasadaran linuwih nalika ngucapake. Kaya-kaya lambe iki luwih kepenak menawa ngucap "jarang panas" tinimbang "banyu panas".
Tuladha utawa conto liyane ana pirang-pirang. Mbok menawa para sutresna kang maca tulisan iki uga bisa nyebut sapanunggalane.
Tembung salah kaprah pancen wus dadi kasunyatan ana sajeroning basa pergaulan. Ora penting tembung kuwi sejatine salah utawa ora patrap. Masyarakat uwis padha dene maklum lan bisa nampa dununge kaluputan ing tembung-tembung kang salah kaprah.
Kang dadi kawigatenku sejatine, sikap masyarakat sing kadhang bisa nampa "kasalahan" lan dianggep kaprah. Wus cetha salah nanging dimaklumi, ditampa banjur dadi "kebenaran". Luwih cilaka maneh yen "kebenaran" sing mula bukane saka pemikiran kang salah, malah dianggep kebenaran kolektip, dadi konsensus lan diyakini kanthi berjamaah.
Kamangka, jenenge jaman kuwi ana owah-owahane. Bisa owah aturan utawa hukume, bisa uga owah amarga ganti pemimpine.
Yen dak jupuk tuladha paling gampang lan sipate kekinian utawa update, yaiku bab korupsi, pungli, suap lan sapanunggale.
Ngenani bab korupsi lan brayate iki, para sutresna mesthi wus mangerteni. Dene perilaku salah lan dianggep kaprah iki wus tuwuh lan kaya-kaya dadi budaya ing sajeroning tatanan masyarakat kawit jaman biyen. Wus mlaku pirang-pirang dekade. "Uang damai, uang tutup mulut, tahu sama tahu, salam tempel, amplop lan pirang-pirang tembung sing biasa kanggo menehi istilah perilaku salah iki. Istilah-istilah kuwi minangka euphemisme, karep ben luwih kepenak dirungokna kuping lan ora saru menawa konangan.
Perilaku salah kaya mangkono pancen dadi kaprah. Dadi lumrah. Kosok baline, uwong sing nyambut gawe kanthi lurus lan jujur malah diarani ora lumrah.
Jujur-ajur!
Manut jalur-babak belur!
Nurut alur-pedhot sedulur!
Kokehan catur-bakal kesungkur.
Pancen kabeh mau minangka proses kang kudu dilakoni dening bangsa Indonesia. Sanadyan-to, ora kabeh warga bangsa iki nglakoni tumindak salah. Isih akeh pawongan sing duweni sikap mental kang patut dadi pancer utawa tuladha tumrap bangsa, mligine tumrap generasi muda.
Pemerintah Orde Lama, Orde Baru, Reformasi lan diterusake dene pemerintah saiki sing duweni tekad mbrasta korupsi, pungli, suap lan sapanunggale. Kanthi asesanti: kerja-kerja-kerja, ateges ora menehi ruang gerak kanggo apa wae tumindak kang ora bener.
Pramila, sumangga para sutresna lan sedherek sebangsa lan setanah air...
Pembangunan mental bangsa mujudake tanggungjawab sing kudu dipikul bebarengan. Revolusi mental kanthi ngugemi Pancasila minangka ideologi bangsa lan negara pancen kudu ditindakake kanthi wantah, teges tanpa kompromi. Negara Kesatuan Republik Indonesia utawa NKRI kuwi harga mati tan kena dinyang. Pinuju masyarakat adil makmur, gemah ripah loh jinawi, tata-titi-tentrem kerta raharja.
 |
| http://umiyatikhasanah13.blogspot.co.id |
Sugeng, waluya saha basuki.
Kabeh kuwi bisa diwiwiti saka bab-bab kang sepele, kayata ndandani pikiran, tembung lan perilaku sing salah kaprah dadia bener lan lumrah.
Nuwun.
Kaserat dening BR. Wijaya
0 comments:
Post a Comment